BODÔOUDADO.
Un dzour, én pérménén dïn lo villo deÿ Bourg,
Passé dovon lo gleÿso et m’orresté tout court
Per pouÿre odémira lou superbé clutsè.
Pas pu lèou orésta, ün bodaou s’opréstsè :
— Coumo lou trouba ? — Bien ! — L’oÿa dzomaÿ plus vi ?
— Nou ! — Tàou qué lou vésè, hè bé zesta fa ÿ ci.
20 Décémbré 1859.
Hermann de Ventadour | 20 12 1859
BADAUDADA
Un jorn, en permenent dins la vila dei Borg,
Passe davant la glèisa e m’arrèste tot cort
Per poire ademirar lo supèrbe cluchièr.
Pas pus lèu arrestat, un badaud s’apreschèt :
— Coma lo trobatz ? — Bien ! — L’aiatz jamai plus vist ?
— Non ! — Tau que lo vesètz, è ben es estat fat aicí.
20 decembre 1859.
Hermann de Ventadour | 20 12 1859
© Denis Capian, 2011
occitan.org
AA : 1 J 207