Lo Réligiéou réfourmado

Dins lou trin dé Prado, én bravé piou-piou s’èro instoula, quand intrè én moussu o lévito et chopel naout qué s’ossètè et li oufriguèt dé librihoun.

— Es bèlèou d’armagna nouvéou, diguèt lou lignard ?

— Mei qu’oco, respoundéguè lou gibus.

— Eh ! dé-qué doun ?

— Oqui dédins sé li énseigno lo réligiéou, lo bouono, volé diré lo nostro.

— Et quontuno es vosto réligiéou ?

— Es lo réligiéou réfourmado.

— Dins oquel cas, vosto réligiéou es pas lo bouono.

— Perqué pas ?

— Perço qué, vè, o l’ormado, quand én sourda es réfourma, oco voou diré qué vaou rien pér lou servicé. Ansin, garda vostous librihoun. Mé sénté pas d’umour dé possa dins éno réligiéou qué o subi lou counsel dé révisiéou et es estado réfourmado.

Almanach de la Croix de l’Ardèche 1903 | 1902

LA RELIGION REFORMADA

Dins lo trin de Prada, un brave piópió s’èra enstallat, quand entrèt un monsur a levita e chapèl naut que s’assetèt e li ofriguèt de librilhons.

— Es benlèu d’armanhacs novèus, diguèt lo linhard ?

— Mèis qu’aquò, respondeguèt lo gibús.

— È ! de que donc ?

— Aquí dedins se li ensenha la religion, la bòna, vòle dire la nòstra.

— E quantuna es vòsta religion ?

— Es la religion reformada.

— Dins aquel cas, vòsta religion es pas la bòna.

— Perque pas ?

— Per çò que, vè, a l’armada, quand un sordat es reformat, aquò vòu dire que vau rien per lo service. Ansin, gardatz vòstos librilhons. Me sente pas d’umor de passar dins una religion que a subit lo conselh de revision e es estada reformada.

Almanach de la Croix de l’Ardèche 1903 p 95 | 1902

occitan.org