Lou Sonmortinou

Quon lou djour sé lèvo soubré lou Tcheyla

     Saouto dé so couidjo

     S’ochèto et broudjo

Pei vaï sé chaoufa pér sé pas djola.

 

So fémno y dit « Té vas imouda !…

     Vaï visté en l’éstablé

     Déou y ovér én diablé

Lo tchabro o biola, vaï visté boda… »

 

Lou Sonmortinou filo son brountcha…

     Dé qué s’és possa ?…

     Quaou s’és iversa ?…

Morius o gooutcha lo quouo dé soun tcha !…

 

Quon vèni meidjour, coum’én cop de triquo

     Quito so tchomba

     Ilaï èn l’huba

Gagno so meisou pér mondjà lo criquo…

 

Dovon so marmaillou, éscarto souy dés

     Et, dreit coum’èn ron

     Parlo dé soun gron

« Qué gogné lo guerro dé souochoto dès !… ».

Maurice Bouchet     

Le Coulassou | 05 1978

LO SANT MARTINON

Quand lo jorn se lèva sobre lo Chailar

       Sauta de sa coija

       S’assèta e broja

Puèi vai se chaufar per se pas jalar.

 

Sa femna i ditz : « Te vas esmodar !

       Vai viste en l’estable

       Deu i aver un diable

La chabra a bialat, vai viste badar… »

 

Lo Sant Martinon fila sans bronchar…

       De que s’es passat ?…

       Quau s’es esversat ?…

Mariús a gauchat la coa de son chat !…

 

Quand vène mèijorn, coma un còp de trica

       Quita sa chambaa

       Ailai en l’ubac

Ganha sa maison per manjar la crica…

 

Davant sa marmalha, escarta sos dets

       E, dreit coma un ranc

       Parla de son grand

Que ganhèt la guèrra de soassanta dètz !

Maurice Bouchet         

Le Coulassou | 05 1978

© Denis Capian, 2013

occitan.org